انقلاب ايران (1357) صفحه می باشد دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد انقلاب ايران (1357) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است
انقلاب ایران (1357)
(18 صفحه ورد)
انقلابی در سال 1357 خورشیدی در ایران با شرکت اکثریت مردم, احزاب و روشنفکران ایران انجام پذیرفت. این انقلاب نظام پادشاهی ایران را سرنگون, و پیش‌زمینه روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی به رهبری روح‌الله خمینی در ایران را فراهم کرد. تفکرات و شخصیتهای اسلامی در این انقلاب حضور برجسته ای داشتند. روح‌الله خمینی این انقلاب را انقلاب اسلامی خواند. [1] این انقلاب با نام انقلاب 1357 نیز شناخته میشود.
بازه اصلی انقلاب از 29 بهمن 1356 با اولین راهپیمایی عظیم مردم تبریز شروع میشود و تا قیام مردم تهران در 22 بهمن سال 1357 به طول می کشد. پس از آن با تصویب قانون اساسی جدید سید روح الله خمینی به پرنفوذترین رهبر کشور تبدیل میشود.[نیازمند منبع] در این میان, پس از آن‌که تظاهرات و اعتصابات مردم کشور را فلج کرده بود, محمدرضا پهلوی به اجبار کشور را ترک کرد (دی 1357) و پس از اعلام بی‌طرفی نظامیان نسبت به درگیری‌های خیابانی, سید روح‌الله خمینی به ایران بازگ‌شت. قیام مردم تهران در 22 بهمن سال 1357 آخرین ضربه‌ای بود که سلسله پهلوی را متلاشی کرد.
در رفراندوم دوازده فروردین 1357 زمانی که ایرانیان با اکثریتی قاطع (982) در قالب یک همه‌پرسی ملی نظام سلطنتی را نفی و با نوع حکومت جمهوری اسلامی (به عنوان نظام حکومتی آینده) موافقت کردند, پادشاهی ایران رسماً به جمهوری اسلامی ایران تبدیل شد.
سلطنت پهلوی معتقد به حفظ رژیم با کمک ارتش و سرویس‌های امنیتی بود؛ انقلاب حکومت سلطنتی را برانداخت و حکومتی دینی برپایه تفسیر خاصی از شیعه به نام ولی فقیه جایگزین نظام قبلی گردید.
پیشینه و علل
انقلاب 1357 ایران بعد از تجربه نهضت مشروطه و کودتای 28 مرداد و به دنبال حوادث 15 خرداد 1342 به وقوع پیوست.
28 مرداد 1332
کودتای 28 مرداد و تانک سواری مخالفان محمد مصدق
بریتانیا پس از کوتاه شدن دست خود از صنعت نفت ایران, منابع بسیاری را در منطقه و خصوصاً ایران از دست داده بود, با قطع امید از رسیدن به توافق, وارد مطالعه طرح یک کودتای نظامی شد.
16 آذر 1332
از مهم‌ترین حرکت‌های سیاسی و دانشجویی در تاریخ ایران, اعتراض دانشجویان در 16 آذر 1332 به ورود معاون رئیس جمهور آمریکا, ریچارد نیکسون, به خاک ایران پس از کودتای 28 مرداد بود. دانشجویان دانشکده‌های فنی, حقوق و علوم سیاسی, علوم, دندانپزشکی, پزشکی و داروسازی در دانشکده‌های خود تظاهراتی علیه رژیم کودتا برپا کردند. روز 15 آذر تظاهرات به خارج از دانشگاه کشیده شد و مأموران در زد و خورد با دانشجویان, شماری را مجروح و گروهی را دستگیر و زندانی کردند. این درگیری‌ها منجر به مرگ سه تن از دانشجویان به دست مأموران حکومت پهلوی شد.